Dnevnik loše godine

Senjor K, slavan romansijer u poznim godinama, piše eseje o tome "šta je naopako u današnjem svetu". Živi usamljen u jednom sidnejskom oblakoderu, gde upoznaje zavodljivu susetku Anju, koju nedugo potom angažuje da mu prekucava tekstove. Svaka stranica Dnevnika loše godine počinje Senjorovim beleškama na raznorodne teme: od anarhizma i pedofilije do Tolstoja i Tonija Blera. Ispod tanke crne linije, promiču intimni zapisi o njegovim odnosima s Anjom. Ubrzo stranicu preseca nova linija, i Anja dobija priliku da komentariše i prepravlja piščeve stavove. U ovoj prizemnoj igri moći, svako koristi svoje oružje, pa i Anjin ugroženi ljubavnik Alan. Istinska drama, međutim, odvija se na najvišem spratu: u Senjorovim esejima, koji poprimaju nežniji, gotovo romantičan ton.

Dnevnik je književna fuga u kojoj tri lica nastoje da nadglasaju pisca. Kao u muzičkoj partituri, deonice za različite glasove, postavljene jedna ispod druge, teku jednovremeno. Roman, koji ne raspolaže zvukom, čitaoca stavlja u povlašćen položaj: na njemu je da odluči koja ga pripovedna nit u kom trenutku najviše zanima. Kuci izvodi vrhunsku književnu bravuru – hoda po žici, ruši sva pravila žanra, a pri tom zadržava čitaoca na svojoj strani.