Nećemo o politici

Kroz trivijalne, gotovo apsurdne dogodovštine, Branko Dimitrijević lucidnim humorom skenira jednu zamrznutu sliku Beograda osamdesetih godina prošlog veka, vremena bezbrižnog propadanja. Ovaj kaleidoskop ogledala poziva i nas da uronimo i da sednemo za karirani sto sa ružom u pivskoj boci i da zajedno sa Borom, Peđom i Kumom popijemo jednu s nogu, pa makar to trajalo do zore.

Reklo bi se da je riječ o nekakvom muktaškom naraštaju što ga čine probisvijeti i pijanci, narkomani, potucala i tucači, prodavači zjala i niškoristi... kad u tom praznom odsječku njihove egzistencije ne bi bilo toliko nepatvorene tuge i usamljenosti.
Igor Mandić