Put mekoće

Za svetsku popularnost borilačke veštine džudo svakako je najzaslužniji Đigoro Kano (1860-1938), koji je, nakon višegodišnjeg vežbanja raznih borilačkih veština koje su u to vreme postojale u Japanu, sa svega dvadesetdve godine osnovao Kodokan džudo, objedinjujući postojeće stilove veštine koja je do tada bila uglavnom poznata kao đuđucu. Kao što je i sam naglasio u tekstu koji se bavi istorijom veštIne đuđucu, Kano je smatrao da je borilačkim veštinama koje su se do tada vežbale nedostajao sistematičan metod obuke kao i aspekt koji je prevazilazio vežbanje samo zarad sticanja grube fIzičke snage. Zbog toga je i istakao želju da u dotadašnje japanske borilačke veštine utka aspekt mentalnog i intelektualnog razvoja individue izražene kroz ideje maksimalne efIkasnosti (seirjoku zenjo) i uzajamnog blagostanja (đita kjoei).
Misli i ideje Đigoro Kanoa, osnivača džudoa