Srbska država na helmskom poluostrvu je postojala, bez prekida, više od 700 godina na prostorima koje u ovoj studiji nazivamo Ilirskom Srbijom.

Ona je nasledila državno pravo od Zapadnog Rimskog carstva, njen osnivač Markelin je bio zvanično imperator, i od samih početaka je priznata od Istočnog Rimskog (Romejskog) carstva, da bi to pravo predala modernijoj srednjovekovnoj državi dinastije Nemanjića.

Prestonica Ilirske Srbije je od antičkih vremena bio Skadar.

Srbska država u Ilirskoj Srbiji nije opisana samo u „Letopisu popa Dukljanina“ i njegovoj latinskoj verziji, pretočenoj u „Kraljevstvo Slovena“ Mavra Orbinija, kako bi se stekao utisak na osnovu pisanja modernih srbskih istoričara.

Ako bi se pročitale studije nekih drugih srbskih istoričara od pre jednog veka, uočilo bi se prilično neslaganje u hronologiji i genealogiji vladara. To je uglavnom posledica pokušaja da se drevni rodoslovi i hronologija uskladi sa navodima spisa „O upravljanju Carstvom“, koji je pripisan vizantijskom caru Konstantinu VII Porfirogenitu iz X veka.